wiersze

Kazimierz Przerwa-Tetmajer Wędrowcy Przez ogród idą pełen cudnych kwiatów, na piersi twarze zadumane kłonią, nie upajają się czarowną wonią ani wieńcami stroją się szkarłatów. Pojmują rozkosz barw i aromatów, nęci …

Julian Tuwim Wspomnienie Mimozami jesień się zaczyna, złotawa, krucha i miła, To ty, to ty jesteś ta dziewczyna, która do mnie na ulicę wychodziła. Od twoich listów pachniało w sieni, …

Krzysztof Kamil Baczyński Jesień Drzewa na wieczną jesień schodzą w szare parki przez pastelowe chwile przegniłej pogody; w zamglonych nocach dni kucające o zmrok; czai się pustą twarzą niebo bez …

Sergiusz Jesienin Tyle smutku… Tyle jest smutku w naszym wzroku, Zbyt gorzko przyznać, zbyt boleśnie, Że tylko i miedziany spokój Pozostał nam w tym późnym wrześniu. Inny odebrał mi spłoszenie …

Maria Jasnorzewska Pawlikowska Jesienne niebo Jesienne niebo słodkie, pełne łaski spowite w szal kaukaski, przez drzew bezlistnych rozszczepione pędzle przeciąga różową frędzlę. I ku nadziei mej podchodzi z bliska, słodyczą …

Rainer Maria Rilke Dzień jesieni Panie: już pora. Wielkie było lato, Cieniom zegarów pozwól – niech się dłużą i po obszarach pozwól hulać burzom. Owocom każ dopełnić się, a jeśli …

Adam Asnyk Astry Znowu więdną wszystkie zioła, Tylko srebrne astry kwitną, Zapatrzone w chłodną niebios Toń błękitną… Jakże smutna teraz jesień! Ach, smutniejsza niż przed laty, Choć tak samo żółkną …